چهارشنبه, ۹ خرداد ۱۳۹۷، ۰۱:۰۷ ب.ظ
مناجات‌طور
خدایا، پروردگار بزرگ عالم، که حیات و ممات و زندگانی خلق در ید اراده توست! مرا لحظه‌ای و کمتر از لحظه‌ای به خودم وا مگذار که ذره‌ای جدا بودن از الطاف ربانی تو، آغاز ضلالتی بس هولناک است.
ای دانای اسرار! مرا ببخش و بخاطر جرم‌هایی که خودت، و فقط و فقط و فقط خودت می‌دانی رسوایم مکن؛ الهی! بنده‌ای که تنها دارایی‌اش امیدواری به توست و تنها سلاحش اشک، جز تو چه کسی را دارد که پناهش باشد و التماسش را بشوند؟
تنها معبود جهان! عیب‌های مرا بپوشان و آبرویم را مریز
پ.ن:
- از اعماق قلب امیدوارم و از خداوند می‌خواهم که ماجرا هتک حرمت کودکان بی‌گناه سرزمینم خبری باشد از جنس یک‌کلاغ و چهل‌کلاغ
- خداوند را شاکرم که عیب و آبروی ما را در پشت پرده‌های ضخیم ستار بودنش مخفی کرده است و جز به صلاح خودش تلنگری به جسم و جان به خواب رفته ما نمی‌زند.
- دوستانی دارم که از شنیدن اتهامات انتسابی به هم‌هیأتی و هم محله‌ایشان در بهت و شوک فرو رفته‌اند؛ و وای از وقتی که پرده‌ای بیفتد...
